SARRIA

Ons staan oor en rus uit. Ons bederf onsself weer vandag, slaap in 'n dubbelkamer en deel 'n badkamer met ander gaste. Ons is egter die enigstes en het vir die eerste keer privaatheid, en tog mis ons ons mede-pelgrims. Die Franse-groep het vanoggend weer vertrek, ons het hulle in Leon opgetel. Die twee Nederlandse tannies is ook nou vooruit. Vanmiddag stap 'n Duitse dame, wat ons 'n paar dae gelede teen die berg agtergelaat het, by ons verby. Sy kom so pas in Sarria aan. Ons het gister gedink ons is gedaan, maar sy is regtig gedaan. Haar een voet is verbind, sy stap nou met sandale.

Ons sit vanmiddag in die skadu's langs die rivier. Weer klink die, nou al bekende, loflied op van die wind deur die blare, die gedruis van die water en die voëlgesang. Die loflied is jou lied. Ek hoor die woorde van Ubi caritas... Waar daar liefde is en vrede, daar is God die Heer. Die visse wat ek deur die water kan sien dans saam die ewige dans, perichoreses. Die reis is die moeite werd, in 'n oomblik ontdek ek die Vrede. Inderdaad dit is die heel tyd hier by ons, binne ons.

Ons het  toe die besluit geneem; ons stap tot aan die einde van die wêreld, tot daar waar die beeld vir die songod by Finistere opgerig is, daar by die see waar Jakobus gaan aankomdig het dat die ewige Lig gekom het.

Ons betree nou die laaste deel van die skof. Nog ongeveer 120km na Santiago en dan nog ongeveer 90km na Finistere. Ons hoop dat ons krag en liggame sal hou. Die woestynvaders het gesê dat indien jy die liggaam onder beheer kan kry, kan jy ook die innerlike mens onder beheer kry en met sonde afreken.

Onder ons kamervenster speel 'n Spanjaard 'n lied van verlange op sy kitaar. Die dag staan einde se kant toe, maar die reis weet ek nou sal nie by Santiago of by Finnister opou nie. Die reis sal eers daar begin.

Môre na Portomsartin -DV.
Ns. Ek antwoord 'n paar opmerkings op die blog sommer hier.
Dit bly uiters warm, water is geen probleem nie. Daar is meer as genoeg waterpunte/krane. Ansie kom mos uit die Karoo, so sy skep sommer uit die fonteine en waterstrome. Water - heerlik.
Ek dink as ek gister alleen moes stap het ek 09:00 al oorgeslaap. Twee vaar beter as een, as een val kan die ander hom ophelp.
Dankie vir almal wat saam stap, Vrede!