Dit is 18:00 en die son sit hoog. Vandag was 'n rusdag. Ons het baie rustig die 15km na Astorga gestap, om hier te kom en alles gesluit te vind. Dit is Sondag. Selfs die katedraal is toe. Nee, ek weet dit maak nie sin nie.
Ons stap deur die mooiste landskappe, boerderye en plattelandse dorpies. Ons verpoos in 'n kerk (Katoliek). Die kerk is vol, dit lyk soos 'n gewone Sondagdiens by die huis. 'n Baba word gedoop, die Priester lei sommer self die voorsang.
Teen een van die koppies uit, vind ons aan die bo-kant 'n klein oase. Vrywillgers beman 'n stalletjie met ete en drinke. Ek skop skoene uit, drink koffie en eet droë vrugte. Later sê Ansie ek moet vir haar preek. Sy kan nie haar Sondagpreek mis nie. Ek sê dat ons die liturgie van die lewe moet herdenk. Ons het pas bo op die bult die Eucharistie gevier. Christus het weer mens geword in 'n jong meisie wat met vreugde ons bedien met iets te ete en te drinke.
"Of dalk het Maria aan ons verskyn", spot ek met Ansie. "Nee, eerder 'n Engel", antwoord sy. "Ja, vir julle charismate kan dit hoogstens 'n Engel wees." Ons stap teen die styl berg Astorga binne. Kry slaapplek, ek vra of hulle dalk 'n privaatkamer het. "Hierdie is nie 'n hotel nie!" antwoord die dame. Dis reg so, ons vat die kamer wat ons met twee ander persone deel.
Vanaand eet ons in, hoender en chips wat ons by 'n kroeg koop! Ek vra uit na 'n wynvat se inhoud, hy skink en laat my proe. Waarom smaak alles hier so lekker? Ons eet heerlik in die eetsaal van die Albergue en kon ook ons maaltyd met 'n mede-pelgrim deel.
Ansie bekommer haar oor 'n siek kind (19) by die huis, dis mos hoe 'n ma is.
Ons lywe is seer en môre steek ons 'n berg oor! Gaan ons hou? Dit is wat ons aan die einde van elke dag vra. Of ons nou al iets moet sê oor skoene vir die wat beplan om die Camino te stap, weet ek nog nie. Wat ek wel weet is dat indien ons skoene nie waterdig was nie, het ons die eerste dag moeilikheid gehad. My voete is seer, maar nie ek of Ansie het blase nie. Hier sit mense wie se voete soos steak-tartare lyk. Maar laat ek eerder by Santiago oor skoene praat.
Maak egter seker jy koop goeie skoene, een nommer groter as wat jy dra. Hulle word gemerk in grotes "US" en "UK". "US"- dan moet dit twee grootes goter as jou normale groote wees. "UK" - een nommer groter. Die prys gaan beslis die kwalitit bepaal. Onthou egter ook dat jy nie die Andes gaan oorsteek nie. Dra 'n hoed wat jou ore toe hou en bring sonbrandroom.
Die beste spoed is jou eie spoed (teen 'n paal langs die pad).
Ultreia.
No comments:
Post a Comment