Search This Blog

Wednesday, July 10, 2013

VAN OLVEIROA NA CEE EN CORCUBION

Vanoggend wou ons nie opstaan nie. Ons kliphuisie was heerlik koel en dit was die stilste nag in 'n baie lang tyd. Ons is egter vroeg op die pad na 'n ontbyt van koffie en brood met konfyt. Ons stap die dorpie uit en nou sien ons eers werklik hoe groot windkrag hier is. Ek weet van die drie windlaaiers by Darling in die Kaap. Hier op die bergtoppe, so ver soos die oog kan sien, staan hulle ingeryg. Waarom nie meer daarvan in  SA nie?

Ons stop 5 km later vir 'n onbytaanvuller, koffie en koek. Daar lê ongeveer 13 km voor ons met geen stopplekke nie. Ons stap verby 18de eeuse kruise en kerke. Ek probeer van die water met helende uitwerking by San Pedro Martir en dan sien ons die Atlantiese Oseaan voor ons. Ons het inderdaad tot by die see gestap.

Ons gesels onderweg oor ons belewenis van hierdie reis, ons praat oor God, godsdienste en geloof. Ek sê vir Ansie dat ek vermoed haar Moslem kollega verstaan dalk meer van  die pelgrimsreis waarmee ons besig is, juis omdat dit vir hulle so belangrik is om die pelgrimstog na Mekka te onderneem.

Ons besluit om in Corcubion oor te bly, maar die enigste verblyf is nog 'n km weer die berg uit. Ons slaap vanaand oor in Alto San Roque. Die plek was gebou na die Prestige olieramp, was dit in 2002? Vrywilligers bestuur die albergue en ons ontmoet vir Jose en Josefine.  Jose het reeds twee boeke oor die Camino geskryf en hy haal sy notaboek uit wanneer hy ons uitvra oor ons redes. Waarom stap die protestantse priester en sy vrou die Camino?

Die pelgrims wat die een na die ander hier inkom, het almal een doel voor oë: Hulle wil die son sien sak aan die einde van die wêreld. Dan is die pelgrimstog eers voltooi, of is dit? Josefine verduidelik hoe die Camino haar lewe verander het en sy  nou as vrywillger uit Swede in haar verloftyd die albergue kom bestuur. Sy en José kook vanaand vir ons almal. Hulle doen moeite om ons almal, uit versillende lande, tuis te laat voel.

Ons praat oor die innerlike reis, hoe die reis jou lewe impakteer, die lesse wat die Weg jou leer, maar dalk eers later na vore sal kom. More, DV, stap ons die laaste ongeveer 12 km. Ons sal dit soos elke dag weer met dankbaarheid stap. Dankbaar vir bykans 500km sonder enige groot probleme wat ons verhinder het om te kan stap.

Ons is dankbaar vir Sy groot genade.

Êrens laat iemand hierdie nota agter: "Here as ek nie in U glo nie, waarom volg U my elke dag op hierdie weg?" Dalk som dit die Camino die beste op.

No comments:

Post a Comment